Przy podejmowaniu jakiejkolwiek pracy zawodowej, na zawieranej umowie najczęściej podawana jest kwota wynagrodzenia brutto. Oznacza to, że zapisana liczba pieniędzy, jaka przysługuje konkretnej osobie za pełnione przez siebie funkcje pracownicze, nie jest ilością pieniędzy, jaką dostawać będzie ona na rękę.
Zawsze należy pomniejszyć wynagrodzenie o stawki obowiązkowych składek. I to one stanowią główny temat tego artykułu.
Wysokość składki na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne
Jednym ze świadczeń, jakie osoby zatrudnione na umowę o pracę, umowę zlecenie lub prowadzące własną działalność gospodarczą są zobowiązane opłacać, to składki na ubezpieczenie emerytalne. Ich ponoszenie gwarantuje wypłacany dochód w momencie osiągnięcia starości i przekroczenia wieku emerytalnego, a tym samym stania się osobą, która ma prawo, zgodnie z przyjętymi w Polsce przepisami, być uznawana za niezdolną do pracy.
Taka składka wynosi niemal 20%. Nie należy jednak aż nadto się tym faktem przerażać, bowiem pokrywana jest zarówno przez pracodawcę, jak i pracownika. Zatrudniony powinien z tytułu ubezpieczenia emerytalnego odliczyć sobie 9,76% od całości przysługującemu mu wynagrodzenia. Drugie tyle ponosi natomiast zatrudniający.
Składka z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia emerytalnego
Inaczej ma się sytuacja w przypadku nie obowiązkowego, a dobrowolnego ubezpieczenia emerytalnego. Wówczas człowiek decydujący się na opłacanie takich składek musi liczyć się z tym, że w całości pokrywa je sam.
Ubezpieczeniem emerytalnym nie są objęte np. osoby zatrudnione na umowę o dzieło, dlatego decydując się na wykonywanie działalności zawodowej w oparciu o taki dokument, powinny być one świadome tego, że jeżeli same nie wniosą o dobrowolne opłacanie składek, to po osiągnięciu wieku emerytalnego nie będzie im przysługiwać prawo do pobierania dochodu. Warto zatem zadbać o tę kwestię i podjąć rozsądne, przemyślane decyzje.
Kto może się starać o ubezpieczenie emerytalne?
O dobrowolne ubezpieczenie emerytalne mają prawo starać się mieszkańcy Polski lub osoby zza granicy, które we wcześniejszym okresie były zobowiązane do ponoszenia obowiązkowych składek emerytalnych i rentowych w Polsce, a także ci, wobec których mają swoje zastosowania europejskie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
Dobrowolne ubezpieczenie przestaje obowiązywać w dniu wskazanym przez osobę o nie wnoszącą, która w momencie załatwiania wszelkich formalności z tym związanych ustaliła konkretną datę zakończenia dalszego opłacania składek z tego tytułu, a także w którym osoba ta zaczęła być objęta obowiązkowym ubezpieczeniem w wyniku np. zawarcia umowy o pracę.